هزاران سال پیش درایران زمین  نیاکان ما آیین ها وجشنهای بسیار زیبا یی  برگزار می کردند که هرکدام ویژگیهای خود را دارا بود. برای نمونه هر روز از هر ماه نام ویژه خود را داشت مانند: اورمزد ، بهمن ، اردیبهشت ، شهریور و... که هرگاه نام این روزها با نام همان ماه برخورد می کرد آن روز را جشن می گرفتند، و بدین گونه هرماه یک جشن و هر هفته نیز جشن آدینه(جمعه) برگزار می شد  چرا که نیاکان ما شاد زیستن را، راه خوشبختی می دانستند.

در ایران باستان ،هرماه سی روزه بود و در پایان اسفند ،پنج روز پایانی سال را پنجه برگزار میکردند، و بدین گونه هرسال سیسد (صد)و شست و پنج روز می شد. در گاه شمار کنونی پنج روز واپسین به ماه های دیگر داده شده  و به همین شوند (دلیل) برخی از جشن ها در گاه شمار نوین جابجا شده اند ، مانند جشن بهمنگان که در بیست و شش دی ماه ،و جشن سپندارمذگان که در بیست و نهم     بهمن ماه برگزار می شود.

برگرفته از

 

تارنمای هخامنشیان     www.hakhamaneshian.ir

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: